Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

bez płaszcza

См. также в других словарях:

  • figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… …   Słownik języka polskiego

  • figura — Do figury «bez wierzchniego okrycia, bez płaszcza»: W Alejach było już rojno, ludzie spacerowali do figury lub w rozpiętych płaszczach (...). K. Brandys, Rondo …   Słownik frazeologiczny

  • ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego

  • rękaw — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. rękawwie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część ubrania (marynarki, koszuli, płaszcza itp.) wkładana na ramię : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szerokie, wąskie, długie, krótkie rękawy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • linia — ż I, DCMs. linianii; lm D. linianii (linianij) 1. «twór geometryczny mający tylko jeden wymiar: długość; graficzne przedstawienie takiego tworu; kreska» Cienka, gruba linia. Linia pionowa, pozioma, poprzeczna, pochyła. Linia prosta, łamana,… …   Słownik języka polskiego

  • przypiąć — dk Xc, przypiąćpnę, przypiąćpniesz, przypiąćpnij, przypiąćpiął, przypiąćpięła, przypiąćpięli, przypiąćpięty, przypiąćpiąwszy przypinać ndk I, przypiąćam, przypiąćasz, przypiąćają, przypiąćaj, przypiąćał, przypiąćany «przymocować coś do czegoś… …   Słownik języka polskiego

  • fałda — ż IV, CMs. fałdałdzie; lm D. fałd 1. «załamek, zakładka w tkaninie; zmarszczka, zagięcie czegoś» Głęboka, płytka fałda. Fałdy zaprasowane, zaszyte do połowy. Sute fałdy. Fałdy sukni, płaszcza, kurtyny. Fałdy skóry na policzkach, na szyi. Spódnica …   Słownik języka polskiego

  • mantyla — ż I, DCMs. mantylali; lm D. mantylayl 1. «lekki szal z czarnej lub białej koronki zakładany na głowę i ramiona, stanowiący część narodowego stroju Hiszpanek» 2. daw. «krótka peleryna kobieca, rodzaj płaszcza bez rękawów, zwykle z jedwabiu» ‹hiszp …   Słownik języka polskiego

  • obręb — m IV, D. u, Ms. obrębie zwykle blm 1. «obszar ograniczony czymś; teren, zasięg» Stanąć poza obrębem światła. Zakaz wyjazdu poza obręb miasta. Nie wolno palić w obrębie zakładu. Zakaz używania sygnałów akustycznych w obrębie miasta. przen. «zakres …   Słownik języka polskiego

  • oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… …   Słownik języka polskiego

  • płucodyszny — + zool. płucodyszne «Pulmonata, podgromada ślimaków, u których funkcję narządu oddechowego pełni silnie unaczyniona ścianka płaszcza (tzw. płuco); należą do niej osobniki obojnacze, rozmnażające się bez przeobrażenia, głównie lądowe (m.in.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»